André Roes (1946) is kerkhistoricus. Hij promoveerde in 1984 te Leiden op leven en
werk van de katholieke emancipator Anton van Duinkerken. Hij publiceerde o.a. over
het werk van Søren Kierkegaard, over de religieuze aspecten van het werk van Hans
Christian Andersen en Charles Dickens. Hij schreef regelmatig voor het Benedictijns
tijdschrift “Heiliging”. Sinds 2020 schrijft hij voor Katholiek Nieuwsblad tweewekelijks
over bijbel en Kerk. In 2020 publiceerde hij “Maria. Pleidooi voor een barmhartige en
vreugdevolle Kerk”.

Het wezen van het christendom is verzoening. In een cultuur waarin het christendom
is teruggedrongen, heeft de boodschap van vergeving en verzoening het moeilijk.
Wij leven in een mediacultuur die aanklaagt en beschuldigt. In onze cultuur is een
sterke fixatie ontstaan op onze schuld aan een zondig verleden.
Toch staat vergeving in het hart van de bijbelse boodschap geschreven. Zonder
vergeving kan de wereld niet bestaan. Eenieder die verantwoordelijkheid draagt voor
een organisatie of een gemeenschap, weet dat je moet kunnen vergeven, hoe
moeilijk dat ook is. Vergeven is nodig om mensen bij elkaar te houden. Vergeven is:
het weer goed laten zijn, het kwade niet in stand houden.