Vaak gebruikte Priester Poppe de uitdrukking "Lege of volle dozen" om de kerk, de priesters en christenen van zijn tijd te karakteriseren.  Achter de façade schuilde veel formalisme.  Poppe voelde aan dat het zo niet verder kon en dat dit niet lang meer zou standhouden.
In zijn toespraken tot seminaristen en priesters stelde Poppe onomwonden: een "lege" priester is een ramp voor hemzelf en voor de kerk.
Een priester dient zijn leven te vullen met innerlijk leven en met gebed, met een persoonlijke relatie met Christus.
Hij moet streven naar heiligheid met een overeenkomstige levensstijl.
Dan zal zijn priesterleven voldoening geven en vruchtbaar zijn.