Rwanda, april 1994. Jean-Marie is Hutu, zijn vrouw Stéphanie is Tutsi. In enkele uren verandert de wereld om hen heen in een hel. Op hun vlucht voor de gruwelen ontsnappen ze meermaals aan de dood. Ze verstaan hun redding als een verantwoordelijkheid en een opdracht. Na de genocide keren ze terug naar hun vaderland om zich in te zetten voor vrede en verzoening.

François-Xavier Ngarambe en Yvonne-Solange Kagoyire komen beiden uit Rwanda en zijn ethnische Tutsi’s. Tijdens de genocide in 1994 worden ze uitgeleverd door hun land. Reeds in 1995 keren ze er terug om te helpen bij de wederopbouw. Yvonne-Solange werkt als secretaresse. François-Xavier is van opleiding historicus, hij schrijft boeken en componeert muziek.

Jean-Marie Twambazemungu stamt eveneens uit Rwanda; hij is Hutu. Ook Jean-Marie en zijn vrouw Stéphanie overleven de genocide. Van 1995 tot 2009 werkt Jean-Marie voor de NGO Fidesco als verantwoordelijke voor een centrum voor straatkinderen in Kigali.