De Vietnamese kardinaal Franciscus Xaverius Nguyễn Văn Thuận werd geboren in een familie die zich inzette in het kerkelijk leven en in de samenleving. Ze hadden te lijden onder de kolonisatie, onder de gruwel van de Tweede Wereldoorlog en onder de Indochina-en Vietnamoorlog. Zelf werd Thuận dertien jaar van zijn vrijheid beroofd.
Bij zijn vrijlating in 1988 bespeurde zijn familie een diepe zielsverandering. Zelfs tijdens zijn gevangenschap was hij er in geslaagd de Eucharistie op te dragen, vaak in het geheim. Jezus had hem staande gehouden en uitgezonden, ook naar diegenen die van nature zijn vijanden waren. Ze werden geraakt door zijn integere leven en vooral door de tekenen van liefde. Sereen en gelovig bood hij zijn vriendschap aan. 

Dit boek is gebaseerd op het unieke relaas van Kardinaal Thuậns jongste zus Élisabeth en op een hele reeks getuigenissen van zijn vrienden, voormalige leerlingen en gevangenisbewakers.

In de persoon van deze kardinaal komt de dageraad uit het Oosten op ons af; zijn leven toont hoe God nieuw leven kan brengen in de diepste duisternis. 

(Uit het voorwoord van Kardinaal Peter Turkson – Perfect van het Dicasterie ter Bevordering van de Integrale Menselijke Ontwikkeling)