Binnen de katholieke eredienst is het kruisbeeld een bekend en belangrijk symbool. Het is een visuele herinnering aan het Lijden van Christus op Goede Vrijdag. Maar welke christen realiseert zich dat het lijden van Christus méér inhoudt dan zijn aardse, fysieke lijden? Veel christenen zijn zich er niet van bewust dat Jezus ook nu nog, in de hemel, gevoelig is: dat onze zonden Hem verdriet aandoen en onze liefde Hem blij maakt. Zijn lijden is dus niet een eenmalige gebeurtenis van tweeduizend jaar geleden, maar blijft in zijn Hart voortduren tot aan zijn wederkomst. Dit boek probeert licht te werpen op dat continue lijden van Christus.

Als het tot ons doordringt, hoeveel Christus lijdt om de zonden van alle tijden, zullen we meer voeling krijgen met zijn heilige menselijkheid – zijn vreugde en verdriet – en zullen we de urgentie inzien om zijn Hart te troosten. Daardoor verlichten wij zijn wonden en nemen wij deel aan zijn verlossingswerk. Tegelijk worden wij ertoe gebracht ook zelf onbaatzuchtig lief te hebben. Zo blijkt dat de devotie tot het Heilig Hart van Jezus niet iets is uit het verleden, maar iets dat blijvend relevant is.

Michel Esparza (Spanje, 1957) begon zijn universitaire studie in Leuven, waar hij een licentiaat in de geneeskunde heeft behaald. Vervolgens heeft hij filosofie en theologie gestudeerd aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis te Rome, waar hij is gepromoveerd op een proefschrift over de filosofie van Edith Stein, dat later is uitgegeven in boekvorm. Na zijn priesterwijding in 1986 heeft hij als priester eerst een aantal jaren in België gewerkt en daarna in Spanje. Sinds 2018 is hij pastoraal werkzaam in Antwerpen. Bij De Boog en Betsaida verscheen eerder van hem: Liefde en zelfrespect.